راهبرد مواجهه‌ی حوزه علمیه با معنویت‌ های نوپدید و روند معنویت‌ گرایی

معنویت و احساس نیاز به منبع آرامش و ارتباط با غیب، نیازی واقعی و عمیق است که حتی تغییر سبک زندگی و بروز پدیده های مدرن و تکنولوژیک نیز نتوانسته، آن را از فهرست نیازهای ضروری، خارج کند. انسان معاصر نیز با پی بردن به این ویژگی تلاش کرده است تا گونه هایی از معنویت های غیردینی و متناسب با فضای مادی انگارانه زندگی را طراحی و اجرا کند. از این رو لازم است که متولیان برنامه ریزی و مدیریت حوزه با یک سیستم پیش‌نگرِ برآمده از آینده پژوهی، با این کلان روندها روبه رو شوند.

اشتراک گذاری